De vecht- of vluchtreactie
Stress kan een lichamelijke reactie oproepen van een waargenomen bedreiging of gevaar,
de vecht- of vluchtreactie. Tijdens deze reactie worden bepaalde hormonen zoals adrenaline en cortisol vrijgegeven en versnelt de hartslag, vertraagt de spijsvertering, verhoogt de bloedtoevoer naar de grote spiergroepen en veranderen er diverse autonome functies van het zenuwstelsel. Dit geeft het lichaam een energieboost en kracht. Dit was oorspronkelijk bedoeld om ons in staat te stellen om fysiek te vechten of weg te rennen wanneer we geconfronteerd werden met gevaar. Nu worden de hormonen geactiveerd in situaties waarbij er geen respons van vechten of vluchten nodig is, maar er wel sprake is van stress, bijvoorbeeld door het deelnemen aan het verkeer of tijdens een stressvolle dag op het werk.
Wanneer de dreiging is verdwenen, zijn de systemen zo ontworpen om terug te keren naar de normale functie, via de reactie van ontspanning. Maar in tijden van chronische stress, gebeurt dit vaak niet, waardoor dit schadelijk kan zijn voor het lichaam als de spanning niet verminderd en wordt geneutraliseerd.
Veel mensen denken aan stress in termen van; deadlines op het werk, gezin- of relatiestress, financiële druk, op de snelweg in de file staan of de dood van een geliefde. Echter, stressreacties komen ook onbewust voor op cellulaire, subtiele en energetische niveaus. Elke keer dat we worden blootgesteld aan een toxine, pathogeen of allergeen en elke keer wanneer ons lichaam door voeding een onbalans ervaart, tekort of teveel.
2018 - 5